ویژگی های سه راهی فولادی کربن بدون درز

سه راهی فولاد کربن به طور کلی برای نصب شیر تنظیم استفاده می شود و از اگزوز استفاده می شود.کاهنده متحدالمرکز برای جریان سیال مساعد است و هنگام کاهش قطر تداخل کمتری با وضعیت جریان سیال دارد.
سه راهی بدون درز بنابراین گاز و جریان عمودی خطوط لوله مایع از کاهنده های متحدالمرکز برای کاهش قطر استفاده می کنند.از آنجایی که یک طرف کاهنده غیرعادی صاف است، برای تخلیه اگزوز یا مایع راحت است و برای رانندگی و نگهداری راحت است.بنابراین، خط لوله مایع نصب شده به صورت افقی معمولاً از یک کاهنده غیرعادی استفاده می کند.
کاهنده را هد سایز نیز می نامند، قطر نازل در دو انتها متفاوت است و از آن برای اتصال لوله ها یا فلنج هایی با قطرهای مختلف برای کاهش قطر استفاده می شود.دو سر کاهنده متحدالمرکز مرکز دایره را روی یک محور قرار می دهند.هنگام کاهش قطر، اگر موقعیت لوله توسط محور محاسبه شود، موقعیت لوله بدون تغییر باقی می ماند و عموماً برای خطوط لوله گاز یا مایع عمودی استفاده می شود.دو سر کاهنده خارج از مرکز در محیط نازل حک شده است که عموماً برای خطوط لوله افقی مایع استفاده می شود.
سه راهی جوش لب به لب یک زانویی فولادی با فشار گرم یا آهنگری است.شکل اتصال آن به این صورت است که مستقیماً سه راهی را به لوله فولادی جوش می دهد.استانداردهای اصلی تولید سه راهی جوش لب به لب معمولاً GB/T12459، GB/T13401، ASME B16.9، SH3408، SH3409، HG/T21635، HG/T21631، SY/T0510 است.
سه راهی جوش لب به لب به طور کلی شامل سه راهی با قطر برابر، سه راهی کاهنده و غیره است. مواد آن فولاد کربنی، فولاد آلیاژی و فولاد ضد زنگ است.
سه راهی فولاد کربنی هنگامی که محتوای کروم در فولاد به حدود 1.2٪ می رسد، عمل کروم و اکسیژن در محیط خورنده، یک لایه اکسید نازک (فیلم خود غیرفعال) روی سطح فولاد تشکیل می دهد و سه راهی بدون درز می تواند مانع شود. فولاد ماتریس بیشتر خورده شده است.علاوه بر کروم، عناصر آلیاژی متداول مورد استفاده عبارتند از: نیکل، مولیبدن، تیتانیوم، نیوبیم، مس، نیتروژن و غیره برای برآوردن نیازهای ساختار و عملکرد کاهنده‌های متحدالمرکز برای اهداف مختلف.در تولید لوله های قطری از فناوری تولید و فرآوری خاصی استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که آنها می توانند اثرات و عملکرد خوبی در تولید و فرآوری نشان دهند.
کاهنده های متحدالمرکز فولادهایی هستند که در برابر محیط های خورنده ضعیف مانند هوا، بخار و آب و محیط های خورنده شیمیایی مانند اسید، قلیایی و نمک مقاوم هستند.در کاربردهای عملی، رسانه های خورنده ضعیف اغلب خورده می شوند.